მდებარეობს ახალციხის ქვაბულში, მდ. ლერწიანის (ფოცხოვისწყლის მარცხენა შენაკადი) სათავეებთან, ზღვის დონიდან 1440 მ-ზე, ქალაქ ახალციხიდან 10 კმ-ის დაშორებით. 2014 წლის აღწერით სოფელში 116 მცხოვრებია.

istoria

სოფელი ისტორიული სამცხის ნაწილია. სახელი უნდა მომდინარეობდეს წმინდა ელიას ეკლესიისგან, რომელიც იქ ადრე მდგარა. 1595 წლის „გურჯისტანის ვილაიეთის დიდ დავთარში“ ელიაწმინდა გაუკაცრიელებულ სოფლად მოიხსენიება. ამ დროს ის ახალციხის ლივის მზვარის ნაჰიეში შედიოდა. 1829 წელს ელიაწმინდა სამცხესთან ერთად რუსეთის იმპერიას შეუერთდა. 1870 წელს აქ 4 კომლი ცხოვრობდა. 1944 წელს სოფლის მუსულმანური მოსახლეობა შუა აზიაში გადაასახლეს. 1949 წელს სოფელ ელიაწმინდას შეუერთდა ელიაწმინდის სასოფლო საბჭოს სოფელი ყურთუბანი.

ისტორიულ ძეგლთაგან სოფელში ერთიც არ გადარჩენილა. სოფლის ჩრდილოეთით ღრმა ტყიან ხეობაში, ქედის კეხზე, აღმართულია ერთნავიანი ეკლესია, რომელიც ცნობილია ბოწორისის სახელწოდებით.

demografia

2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 116 ადამიანი.